Ο καρκίνος μία δύσκολη κατάσταση για όσους το βιώνουν. Όμως, έχουμε σκεφτεί ποτέ πως μέσα σε αυτά τα ποσοστά κρύβονται μέσα και παιδιά; Τα παιδιά με κατ’ εξοχήν εύθραυστο ψυχικό κόσμο και χωρίς να έχουν επίγνωση πολλών πραγμάτων στην ζωή, έχουν έρθει αντιμέτωποι με αυτό το οδυνηρό βίωμα.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό υγείας, για τον καρκίνο παιδικής ηλικίας, κάθε χρόνο περίπου 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο νοσούν από καρκίνο, από τα οποία μόνο ποσοστό 20% έχει δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα. Αυτοί οι αριθμοί επιβεβαιώνουν πως τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο.
Μπορεί οι περισσότεροι να μην μπορούν να το συλλάβουν ό, τι συμβαίνει αλλά ο παιδικός καρκίνος υπάρχει και τα ποσοστά αυξάνονται δραματικά. Πως επιδρά μία τέτοια κατάσταση στην ζωή ενός παιδιού; Τα παιδιά που δεν έχουν εμπειρίες, δεν ξέρουν πράγματα για την ζωή και τότε που αρχίζουν να την ανακαλύπτουν σιγά σιγά έρχονται αντιμέτωποι με αυτό τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση.
Πώς έχει στο μυαλό του ότι είναι αυτό που περνά;
Σίγουρα, μπορεί να μην έχει επίγνωση του τι συμβαίνει πραγματικά στην υγεία του, διότι δεν γνωρίζει βασικά πράγματα για αυτόν και την κοινωνία στην οποία ζει. Όμως, ζει στον κόσμο με το αίσθημα της ξεγνοιασιάς, του παιχνιδιού και της ανεμελιάς. Πώς τα δύο αυτά αντιφατικά συναισθήματα έρχονται σε αντιπαράθεση με την πόνο και την αλήθεια του καρκίνου; Πώς μία παιδική ψυχή είναι έτοιμη να αντέξει αυτό τον πόνο;
Οικογένεια. Βασικός πυλώνας στην ζωή ενός ανθρώπου. Συνεπώς , και ενός παιδιού αφού με την γέννηση του οι μόνοι που έχει σίγουρα στο πλευρό του είναι οι γονείς του, οι άνθρωποί του, οι συγγενείς, οι άνθρωποι που πραγματικά νοιάζονται γι’ αυτό. Επομένως, καταλαβαίνουμε πως οι δικοί του άνθρωποι δίνουν και αυτοί τον δικό τους αγώνα για να αντιμετωπίσει και το παιδί αυτό το θέμα με τον πιο ανώδυνο τρόπο. Άρα η ψυχολογία των γονέων επιδρά καταλυτικά στην αντίδραση του παιδιού όταν μάθει ότι πάσχει από αυτή την ασθένεια.
Η θεραπεία του δεν είναι εύκολη υπόθεση για ένα παιδί. Ίσως μέσα σε αυτόν τον φαύλο κύκλο δοκιμασιών να χρειαστεί ψυχολογική υποστήριξη, πράγμα εντελώς φυσιολογικό. Όπως, προανέφερα σημαντικό ρόλο για την εξέλιξη αυτής της κατάστασης παίζουν ρόλο οι γονείς. Πώς θα το αντιμετωπίσουν; Ποια στάση θα λάβουν απέναντι στο παιδί; Ποια στοιχεία του χαρακτήρα τους θα βοηθήσουν στην πραγμάτωση της θεραπείας;
Όπως κάθε άνθρωπος έτσι και τα παιδιά με πολύ περισσότερη αγάπη και φροντίδα πρέπει να αντιμετωπίσουν τον καρκίνο. Κάθε μέρα με το πλατύ τους χαμόγελο να προσπαθούν να το ξεπεράσουν με όσο το δυνατόν λιγότερο πόνο. Αυτή η ανεμελιά και η αγάπη και θέληση για ζωή να μπορέσει να γίνει κινητήριος δύναμη ώστε να βγουν από αυτό το μαύρο δύσβατο μονοπάτι.
Tο πιο δύσκολο που θα έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός του πόνου, είναι η εντελώς άγνωστη γι’ αυτά κατάσταση, εφόσον δεν ξέρουν καν τι είναι ή τι συμβαίνει σε μία τέτοια περίπτωση. Για αυτό, οι γονείς θα μπορούσαν να βρουν μία λύση ώστε να νιώθει καλύτερα το παιδί. Ίσως, να σκαρφιστούν ένα παιχνίδι ώστε να μην έχει το παιδί στο μυαλό του ότι είναι κάτι τόσο κακό για την υγεία του.
Η παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου θεσπίστηκε ως η 15η του Φλεβάρη. Σε μία κοινωνία που έχει γνώση πως την προηγούμενη μέρα είναι η πλέον εμπορευματοποιημένη μέρα των ερωτευμένων ας γνωρίσει πως αυτή η μέρα είναι πολύ πιο σημαντική και ας γίνει πιο γνωστή στο ευρύ κοινό. Όχι μόνο σαν μια μέρα αλλά σαν μέρα ευαισθητοποίησης και μάθησης για αυτό το δύσκολο μονοπάτι που μπορεί να εμφανιστεί στην ζωή ενός παιδιού.
