Christopher Poulos: Πώς από τη φυλακή βρέθηκα στο Capitol Hill

Σε μια κοινωνία, ή σε όποια κοινωνία με τις όποιες πολιτισμικές της ιδιαιτερότητες οι άνθρωποι μοιράζονται κάποιες κοινές ιδέες. Η πείνα της τελειότητας, η επιδίωξη του άριστου, ο άκριτος ανταγωνισμός μας και η μη ανεκτικότητα μας προς τα λάθη των άλλων έχει οδηγήσει γείτονες, μακρινούς συγγενείς και ‘’γνωστούς αγνώστους’’ συχνά να φτάσουν στο απόλυτο σκοτεινό τέλμα και να μη ξανά σηκωθούν. Είτε γιατί κανείς δεν τους σήκωσε, είτε γιατί ο φόβος μη ξανά πέσουν τους άφησε στο πάτωμα. 
 
 Ο Christopher Poulos στις εκλογές των ΗΠΑ του 2008 ήταν κρατούμενος στις ομοσπονδιακές φυλακές της Πενσυλβάνια για εμπόριο ναρκωτικών. Οχτώ χρόνια αργότερα, έδωσε την πρώτη του ομιλία στο TEDxDirigo, ενώ πλέον είναι τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής και έχει συνεργαστεί με το Κογκρέσο και τη Κυβέρνηση του Ομπάμα. 
 
Ο ίδιος μπορεί, καλύτερα από μένα να σε πείσει πως η αυτοκαταστροφή και η απόλυτη γείωση δεν είναι ένας μονόδρομος. Αυτό που μένει, είναι η επιλογή να αλλάξεις την νοοτροπία σου που θα σε πείσει να ακολουθήσεις μια θετική πορεία, να δεχτείς βοήθεια και να ανακάμψεις σταδιακά. 
 
Αν επιλέγεις να ζεις σε έναν ωκεανό από όχι, με την πεποίθηση ότι είναι αδύνατον να καταφέρεις το απόλυτο τότε είναι το ίδιο αδύνατον να ακούσεις μια τυχαία μέρα ένα μεγάλο ναι που θα σου αλλάξει όλη τη ζωή. 
 
Αφήνοντας πίσω του το σκοτεινό παρελθόν του, ο Christopher αποφάσισε να ακολουθήσει ένα τελείως διαφορετικό μονοπάτι. Στην προσπάθεια του να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, με πρώτο στόχο να γίνει δεκτός στη Νομική σχολή, βρέθηκε αντιμέτωπος με πολλαπλά προβλήματα και δυσκολίες. Παρά το γεγονός ότι το δικαίωμα της γνώσης και εκπαίδευσης είναι για όλους το ίδιο, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο, οι προκαταλήψεις και οι παγιωμένες αντιλήψεις  για τους πρώην κατάδικους, τον οδήγησε σε έναν ατέρμονο αγώνα να πείσει πως το παρελθόν του δεν πρέπει να είναι αυτό που θα ορίσει το μέλλον του. 
 
Η αρχική θετική ανταπόκριση του κοσμήτορα της Νομικής όταν του ανακοίνωσε πως επιθυμεί να σπουδάσει Νομική,  αντικαταστάθηκε από δεύτερες σκέψεις που αφορούσαν το παρελθόν του Christopher. Ο ίδιος ήταν συντετριμμένος και απογοητευμένος που οι λάθος αποφάσεις του παρελθόντος, τον εμπόδιζαν να πετύχει τους μελλοντικούς του στόχους. Ωστόσο, η επιμονή του και η πεποίθηση του πως κανείς παρά μόνο αυτός μπορεί να ορίσει το μέλλον του τον οδήγησαν στο να πάρει την ευκαιρία που πίστευε ότι άξιζε. Ο Christopher κατάφερε να πείσει την πανεπιστημιακή κοινότητα πως από την στιγμή που ο δικαστής δεν τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη, δεν πρέπει ούτε η πανεπιστημιακή κοινότητα να τον καταδικάσει ισόβια αποτρέποντας τον να πραγματοποιήσει το όνειρο του. 
 
Από τότε,  έγινε δεκτός στην Νομική σχολή και η πορεία του κατάφερε να αλλάξει προς το καλύτερο σε ένα δρόμο στρωμένο από πολλή προσωπική προσπάθεια που ως αντάλλαγμα του προσέφερε αριστείες. 
 
Σε μια κοινωνία που οι πρώην κατάδικοι θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας, είναι ανάγκη να ξεριζώσουμε αυτό το εμπόδιο και να προσφέρουμε ισότιμες ευκαιρίες στον καθένα ξεχωριστά. Ιδίως, είναι ανάγκη να αναθεωρήσουμε την πολιτική ποινικής δικαιοσύνης και εθισμού ενιαία. Οι περισσότεροι χρήστες που εμπλέκονται σε παράνομες δραστηριότητες, δεν θα μετέβαιναν ποτέ σε αυτές αν δεν ήταν εξαρτημένοι. 
 
Όταν το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε δεν μας αφήνει περιθώρια για λάθη, πρέπει να επιδείξουμε διπλή θέληση και προσπάθεια για να αλλάξουμε τη ζωή μας και να ξανά σηκωθούμε. Όμως η αναγέννηση και ανάκαμψη μας, θα ήταν πολύ πιο εύκολη, αν η κοινωνία μας ήταν έτοιμη να μας δεχτεί πίσω χωρίς να μας υπενθυμίζει συνεχώς πως τα λάθη μας είναι αυτά που μας προσδιορίζουν και όχι οι αποφάσεις που μας κάνουν συνεχώς καλύτερους.

Παρόμοια Άρθρα

Osmosis - TEDx AUTH
Περισσότερα
The Cleaningans - TEDx AUTH
Περισσότερα
lets-talk-about-comedy
Περισσότερα