Μέτρα μαζί μου με μια δόση ειλικρίνειας, πόσα Χριστούγεννα ένιωσες εκτός από χαρά και ανυπομονησία, ένα αίσθημα μελαγχολίας. Πόσες φορές διχάστηκες, για το αν πραγματικά δίνουμε ουσιαστικό νόημα σε αυτές τις μέρες ή αν πλέον έχουμε μετατραπεί σε καταναλωτές πάσης φύσεως. Έχεις πιάσει τον εαυτό σου, να κοιτά διακριτικά και βιαστικά όλους εκείνους τους ανθρώπους που το σπίτι τους έγινε ο δρόμος; Τους έχεις σκεφτεί, λίγο περισσότερο τα Χριστούγεννα που οι δρόμοι-τα λημέρια τους- κατακλύζονται από οικογένειες και ανθρώπους που μοιράζονται αυτές τις μέρες με γνώριμα πρόσωπα;
Ίσως αυτές οι σκέψεις σου έχουν στοιχίσει κάποιες φορές. Ίσως να σε έχουν προβληματίσει. Ίσως να έχεις μπει στην διαδικασία να σκεφτείς πως μπορείς να βοηθήσεις και εσύ. Όμως μπορεί και να δειλιάζεις. Ίσως και να φοβάσαι.
Άραγε πόσο πιο ανάλαφρα θα απολάμβανες τις δικές σου χαρές στη ζωή και προνόμια σε ένα κόσμο που λιγότεροι άνθρωποι νιώθουν μόνοι, υποφέρουν από ασθένειες ή ψυχικά προβλήματα ή βρίσκουν και αυτοί φιλικά πρόσωπα να αγκαλιάσουν τα Χριστούγεννα;
Ξέρω, ίσως να νιώθεις πως σε αυτές τις αράδες, ήρθα, εφήμερα, για να σε γεμίσω με τύψεις και να κρίνω την δική σου ανάγκη να χαρείς όπως θέλεις και αυτά τα Χριστούγεννα. Όμως όχι. Ήρθα να σου ψιθυρίσω, πως είσαι και εσύ δυνατός να αλλάξεις αυτό που βλέπεις γύρω σου και γυρνάς το κεφάλι για να μην πληγώνεσαι από την εικόνα του. Ήρθα να σου θυμίσω, πως η απάντηση στα κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν στην κοινωνία σου, την Θεσσαλονίκη, δεν είναι για λίγους που κατάφεραν να αναπτύξουν την ικανότητα της εν συναίσθησης λίγο περισσότερο. Με τον ίδιο τρόπο που θα κάνεις λίστα για τα δώρα που θα προσφέρεις στους αγαπημένους σου με τον ίδιο τρόπο φέτος, μπορείς να φτιάξεις τη λίστα με τα πράγματα που υπάρχουν στην κατοχή σου και δεν τα χρησιμοποίησες ποτέ. Ή τις λίγες ώρες που θα μπορούσες να επενδύσεις στο να βοηθήσεις στις δράσεις των ομάδων και κέντρων της Θεσσαλονίκης που ασχολούνται αποκλειστικά με την φροντίδα των αστέγων αυτής της πόλης.
Η ψυχή σου κρύβει πολύτιμες πτυχές. Δεν γεννήθηκε κανείς περισσότερο άνθρωπος με την όλη σημασία της λέξης από εσένα. Κανείς δεν είχε έμφυτο το χάρισμα της αλληλεγγύης περισσότερο από εσένα. Το καλλιέργησε. Αν λοιπόν, αυτές τις μοναδικές μέρες ταυτίζεσαι λίγο με τις δικές μου σκέψεις, κάνε το βήμα.
Εμείς δημιουργούμε την πραγματικότητα γύρω μας. Διαμορφώνουμε την κοινωνία και όχι το αντίστροφο. Αν ανοίξουμε την εικόνα, αν σηκώσουμε το βλέμμα και δούμε πόσα πράγματα θα αλλάζαμε αν είχαμε τη δύναμη, πόση χαρά θα μοιράζαμε κάθε Χριστούγεννα και κάθε μέρα του χρόνου;
Μάντεψε. Αυτή τη δύναμη την έχουμε.
Ακόμη και εκείνοι που συνειδητά επιλέγουν να κάνουν το δρόμο σπίτι τους ποτέ δεν λένε όχι σε μικρές πράξεις αγάπης. Πολλώ δε μάλλον, όταν καθημερινά βλέπουν ανθρώπους χαρούμενους να μπαινοβγαίνουν στα στολισμένα κτίρια και νιώθουν αδύναμοι να αισθανθούν το ίδιο.
Στους δρόμους και στα στενάκια της στολισμένης Θεσσαλονίκης, στα γνώριμα μέρη και στα απόμερα ξεχασμένα σημεία της πόλης, ίσως αντικρύσεις την επόμενη φορά έναν ακόμη άστεγο σκυθρωπό άνθρωπο και με μια τελευταία δόση ειλικρίνειας, σε ρωτάω, πόσες φορές θα τον προσπεράσεις φευγαλέα;
Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν!