I can (‘t) do it

Ο Thomas Edison θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους εφευρέτες όλων των εποχών, αφού πρόκειται για τον άνθρωπο που εφηύρε τον ηλεκτρικό λαμπτήρα. Κάθε φορά που ανάβουμε ή σβήνουμε μια λάμπα, αντικρίζουμε το αποτύπωμα της καινοτομίας του. Σήμερα όλοι αναγνωρίζουμε την προσφορά του στην κοινωνία, καθώς ο κόσμος δε θα ήταν όπως τον ξέρουμε χωρίς τον ίδιο. Ωστόσο, για τους ανθρώπους που αποτελούσαν τον περίγυρό του πίσω στη δεκαετία του 1860, ο Edison ίσως άνηκε στο φάσμα εκείνων των εφευρετών οι οποίοι μάλλον μάταια πάσχιζαν να δημιουργήσουν κάτι καινοτόμο. Στις ατελείωτες προσπάθειές του «να κάνει ένα λαμπάκι να ανάψει» ερωτήθηκε αν νιώθει αποτυχημένος και εκείνος απάντησε: «Καμία από τις προηγούμενες προσπάθειές μου δεν ήταν αποτυχία. Τώρα ξέρω περισσότερους από 2000 τρόπους που δεν ανάβει μια λάμπα». Τι ήταν όμως άραγε αυτό που έκανε τον Edison να αντιλαμβάνεται με τον παραπάνω τρόπο τις αποτυχίες του, να μην τα παρατάει και τελικά να τα καταφέρει;

Εντελώς συνειρμικά το πρώτο πράγμα που πιθανόν θα σκεφτόταν κανείς ως το κύριο χαρακτηριστικό, το οποίο συμβάλλει στο να μην τα παρατάμε οι άνθρωποι με την πρώτη αποτυχία, είναι η αυτοπεποίθηση. Η ρεαλιστική, δηλαδή, προσδοκία πως μπορούμε να πετύχουμε κάτι, η πίστη στον εαυτό μας και τις ικανότητές μας. Πράγματι, είναι ευρέως διαδεδομένη η ιδεολογία ότι πράττουμε αυτό που πιστεύουμε ότι μπορούμε να πράττουμε, ότι έχουμε τη δυνατότητα να πετύχουμε σε οτιδήποτε μόνο αν πιστεύουμε πως όντως έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε. Μάλιστα, είναι ακόμα και επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι υπάρχει θετική συσχέτιση της αυτοπεποίθησης με την απόδοση σε διάφορους τομείς της ζωής. Βέβαια, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί πως η αυτοπεποίθηση δε σχετίζεται με την αντίληψη (ή και ψευδαίσθηση αν θέλετε) ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Ως αστερίσκο στον ορισμό της περιλαμβάνει τη συνετή εκτίμηση των ορίων και δυνατοτήτων μας και συνάμα την ιδέα πως μπορούμε ανά πάσα στιγμή να αποδώσουμε τα μέγιστα των ικανοτήτων μας ανεξαρτήτως των συνθηκών.

Εκτός όμως της πίστης που είχε ο Edison στον εαυτό του και στις ικανότητές του (αλλά και τη γαϊδουρινή υπομονή που σίγουρα είχε αφού δεν σταμάτησε ούτε στην 1999η φορά που δεν άναψε το λαμπάκι), ο ίδιος έκανε πιθανότατα και κάτι άλλο που τον οδήγησε στην επιτυχία και στην «υστεροφημία». Δε δίστασε να ξεπεράσει τα τετριμμένα και να επιδιώξει να δημιουργήσει κάτι που κανείς μέχρι τότε ίσως δε θεωρούσε λογικό ότι μπορεί να συμβεί. Δεν ενέμεινε στις απόψεις και τις ιδέες των γύρω του, αλλά αποφάσισε να υπερβεί τα όρια και να μη φοβηθεί να καινοτομήσει. Ο φόβος είναι κάτι που ασφαλώς πολλές φορές μας κάνει να σταματήσουμε, να τα παρατήσουμε ή ακόμα χειρότερα να μην ξεκινήσουμε ποτέ. Παρ΄ όλα αυτά, ας σκεφτούμε πόσο διαφορετικές θα ήταν οι ζωές μας αν ούτε εμείς αφήναμε το φόβο της αποτυχίας να μας κατακλύσει και ξεφεύγαμε από τη «ζώνη ασφαλείας μας» επιδιώκοντας μια αλλαγή.

Η προσπάθεια, λοιπόν, να υπερβαίνουμε τα όριά μας και να τολμάμε χωρίς να φοβόμαστε το καινούργιο, σε συνδυασμό με την αυτοπεποίθηση είναι αυτό που μάλλον τελικά είναι ο μονόδρομος για την επιτυχία. Ο Edison πριν το τέλος της ζωής του είπε ότι «the genius is 1% inspiration and 99% perspiration», δηλαδή σε απλά ελληνικά, πως το σημαντικό δεν είναι μόνο να εμπνευστείς κάτι νέο αλλά να «χύσεις ιδρώτα» για να το πετύχεις. Γιατί κάθε λαμπάκι μπορεί να ανάψει, αρκεί να μη χάνουμε το κουράγιο μας.

Παρόμοια Άρθρα

Osmosis - TEDx AUTH
Περισσότερα
The Cleaningans - TEDx AUTH
Περισσότερα
lets-talk-about-comedy
Περισσότερα