Ένα από τα θετικά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι ότι δόθηκε χώρος στις μικρές επιχειρήσεις, ώστε αυτές να αναπτυχθούν και να ανθίσουν. Ταυτόχρονα, η πανδημία του κορωνοϊού και η ανάγκη των ανθρώπων αφενός για ένα κύριο ή επιπλέον εισόδημα και αφετέρου για εύκολες διαδικτυακές αγορές, αποτέλεσε έναυσμα για τη δημιουργία πολλών μικρών επιχειρήσεων.
Βρισκόμαστε πλέον στο 2022, η φύση αφαιμάζεται από τον άνθρωπο ολοένα και περισσότερο, ενώ το σύστημα του καπιταλισμού πυροδοτεί την αδικία, τη βία, την αδιαφορία. Σε ένα κόσμο που ότι λαμβάνονταν ως δεδομένο στο παρελθόν καταρρίπτεται, ο σχεδιασμός του μέλλοντος καθίσταται ιδιαίτερα επίφοβος. Παρόλο που ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν την ιδέα των «New Year’s Resolutions», η οποία φαντάζει κωμική, ειδικά για τις ρευστές, αβέβαιες και εντελώς σουρεαλιστικές εποχές που βιώνουμε, πολλοί έχουν βρει τη χρυσή τομή έτσι ώστε να υλοποιούν έναν στόχο πρακτικά πραγματοποιήσιμο και συγχρόνως να κατευνάζουν μερικώς το αίσθημα κοινωνικής ή περιβαλλοντικής ευθύνης τους. Το κλειδί έγκειται στον τρόπο που προσεγγίζουν τις αγορές τους και συγκεκριμένα στη στήριξη μικρών επιχειρήσεων. Πρώτων, γιατί συνήθως αυτές δραστηριοποιούνται τοπικά, μειώνοντας συνεπώς το περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος. Δεύτερον, γιατί συχνά οι ίδιες επιχειρήσεις έχουν κοινωνικό πρόσωπο, που μάχεται για το δίκαιο, την ισοτιμία και τη συμπεριληπτικότητα.
Πώς λοιπόν επιβιώνουν και εξελίσσονται οι μικρές επιχειρήσεις που λατρεύουμε και εμπιστευόμαστε;
Είχα την χαρά να συζητήσω με την Φωτεινή, η οποία διατηρεί μια επιχείρηση με κοσμήματα και κρυστάλλους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η Φωτεινή ξεκίνησε τη σελίδα της στο Instagram πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν οι ιδέες της για κοσμήματα ήταν άπειρες και ήθελε να τις εκφράσει. Με ενημερώνει ότι η μεγάλη έκρηξη της σελίδας συνέβη στην πρώτη καραντίνα. Την έμπνευση για να συνεχίσει να δημιουργεί την αντλεί από τα πάντα γύρω της, από τυχαία outfits που συναντά στο δρόμο μέχρι ένα λουλούδι, όπως η ίδια αναφέρει. Η επιχείρησή της είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ζωής της και στόχος της είναι να αξιοποιεί όλη τη τέχνη και τις γνώσεις της.
«Θέλω οι δημιουργίες μου να καταλήγουν στα χέρια κάποιου που θα χαίρεται κάθε φορά που τις φοράει», λέει χαρακτηριστικά.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες σου;
Ο χρόνος είναι συνήθως περιορισμένος καθώς προσπαθώ να εξισορροπήσω τη διαχείριση της επιχείρησης, τη σχολή αλλά και την προσωπική μου ζωή- όλα την ίδια στιγμή! Οι δυσκολίες είναι αρκετές, όμως καμία δεν με έχει κάνει ούτε στιγμή να σκεφτώ να τα παρατήσω. Η χαρά που παίρνω όταν βλέπω το χαμόγελο στο πρόσωπο κάποιου που φοράει τα κοσμήματά μου είναι υπεραρκετή.
Πώς εξελίσσεις την επιχείρησή σου; Τι ρόλο διαδραματίζουν σε αυτό τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Είμαι σαν άνθρωπος ονειροπόλα, αλλά πιστεύω με σκληρή δουλειά, επιμονή και υπομονή όλα έρχονται στη θέση τους. Θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσει κάποιος την επιχείρησή του να επιβιώσει και να εξελιχθεί είναι να δουλεύει για αυτή καθημερινά. Προσπαθώ συνέχεια να είμαι πάνω από τη σελίδα, να την προωθώ όσο πιο πολύ μπορώ. Τα σόσιαλ παίζουν τεράστιο ρόλο σε αυτό, χωρίς αυτά δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω.
Πώς εξασφαλίζεις τη βιωσιμότητα της επιχείρησής σου;
Προσπαθώ να χρησιμοποιώ στις συσκευασίες μου επαναχρησιμοποιούμενα υλικά, όπως τα πουγκάκια που έρχονται με τα κοσμήματα.
Πόσο σημαντική θεωρείς την ύπαρξη κοινωνικού προσώπου της επιχείρησης;
Προσπαθώ να είμαι παρούσα και ενεργή σε όλα τα κοινωνικά θέματα που μας απασχολούν. Επομένως, δεν δέχομαι καμία μορφή ρατσισμού ή διάκρισης στη σελίδα μου. Σε όλους μας ταιριάζουν όλα τα κοσμήματα ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Τέλος, η Φωτεινή αναφέρει ότι έχει νιώσει πολλές φορές να απειλείται η επιχείρησή της. Παρόλα αυτά, συνεχίζει να εργάζεται σκληρά και δημιουργικά, ώστε η επιχείρηση να επιβιώσει και το καταφέρνει.
Επομένως, γίνεται αντιληπτό ότι η επιτυχία μιας μικρής επιχείρησης είναι συνάρτηση της θέλησης και της δουλειάς που επενδύει σε αυτή ο δημιουργός της. Έτσι αυτή καρποφορεί, προσφέροντας τόσο στον πελάτη όσο και στον δημιουργό. Ή μήπως τελικά η σχέση αυτή δεν είναι τόσο μονοσήμαντη;
Άλλη μια αξιοθαύμαστη και ενδιαφέρουσα πτυχή της μικρής κλίμακας επιχειρηματικότητας είναι ο εθελοντισμός μέσα από αυτή. Μπορεί οι δύο αυτές έννοιες θεωρητικά να συγκρούονται, παρόλα αυτά μερικ@ τις έχουν συνδυάσει έτσι ώστε όχι μόνο να συμβαδίζουν, αλλά να αλληλοσυμπληρώνονται.
Μίλησα με την Αναστασία, η οποία πουλώντας κυρίως φυτά καλύπτει τα έξοδα περίθαλψης και σίτισης αδέσποτων γατών της περιοχής της, και μάλιστα χωρίς κανένα προσωπικό κέρδος! Η Αναστασία, η οποία έχει συνεισφέρει στο παρελθόν ως εθελόντρια σε καταφύγια ζώων, ξεκίνησε τη σελίδα της με αφορμή… ένα σουβλάκι! Συγκεκριμένα, τρώγοντας ένα σουβλάκι σε μια πλατεία τον περασμένο Σεπτέμβριο εντόπισε ένα γατάκι σε άθλια κατάσταση και αποφάσισε να επιστρέψει την επομένη για να το μεταφέρει σε κτηνίατρο. Μου αναφέρει με λύπη ότι το γατάκι τελικά δεν τα κατάφερε, όμως έτσι ξεκίνησε η ανιδιοτελής προσφορά της μέσα από τη δική της επιχείρηση. Την ιδέα της να πουλάει φυτά προκειμένου να καλύπτει τα υπέρογκα έξοδα σίτισης και περίθαλψης των ζώων τη συνέλαβε φυτεύοντας σπόρους από πιπεριές που περίσσεψαν ενώ μαγείρευε, τις οποίες δεν ήθελε να πετάξει. Η ιδέα πέτυχε και έτσι κάπως γεννήθηκε η σελίδα της. Ταυτόχρονα, ξεκίνησε να προωθεί γάτες για υιοθεσία ενώ συνέχιζε την σίτιση και περίθαλψη όσων περισσότερων γατών μπορούσε.
«Έχω ασχοληθεί με περίπου 25 γάτες από τον Σεπτέμβρη», αναφέρει χαρακτηριστικά. «Δεν έχω χώρο, χρήματα δεν υπάρχουν πολλά, οπότε όταν βρίσκω ένα νέο περιστατικό κατευθείαν πανικοβάλλομαι.»
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες σου;
Δεν υπάρχουν χώροι φιλοξενίας, αλλά ούτε άτομα διαθέσιμα και πρόθυμα για αυτό. Παρακαλώ άτομα για φιλοξενίες ή ακόμη πληρώνω ιδιωτικά καταφύγια, όπου οι συνθήκες είναι μεν καλύτερες από το δρόμο αλλά όχι βέλτιστες. Δεν υπάρχουν επίσης χρήματα και δυστυχώς πολλοί κτηνίατροι εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις. Έχω δώσει γύρω στα 800 ευρώ σε περιθάλψεις. Τέλος δεν έχω χρόνο, γιατί σπουδάζω και κάνω εθελοντισμό. Ξέρεις, καμιά φορά μου στέλνουν μήνυμα για περιστατικά ακόμη και από άλλες πόλεις νομίζοντας ότι είμαι κάποια φιλοζωική, χρεώνοντας μου υποχρεώσεις στις οποίες δεν μπορώ να ανταπεξέλθω. Συνήθως λυγίζω και τα αναλαμβάνω. Πίσω από τη σελίδα όμως είμαι μόνο εγώ. Με στεναχωρεί η έλλειψη κατανόησης.
Ποιος είναι ο κύριος στόχος σου;
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα κάνω αυτό που κάνω. Ήθελα να πουλάω φυτά και να δίνω τα χρήματα στη γειτόνισσά μου, που φιλοξενούσε 8 γάτες στην ταράτσα της, ή σε φιλοζωικές. Αναγκάστηκα να κάνω εγώ αυτή τη δουλειά γιατί δεν το κάνει κανένας άλλος. Δεν μπορώ όμως να αγνοήσω αυτό το πρόβλημα. Τα χρήματα, λοιπόν, πηγαίνουν σε περιστατικά μου ή όταν περισσεύουν, σε άλλους εθελοντές. Άλλωστε τα έχουν πιο πολύ ανάγκη από εμένα.
Τι θα σε βοηθούσε να ανταπεξέλθεις καλύτερα;
Υιοθεσίες, φιλοξενίες. Γενικά σε φιλοξενίες καλύπτω τα έξοδα. Σίγουρα επίσης οικονομική ενίσχυση και βοηθάνε πολύ οι κοινοποιήσεις.
«Θα με βρείτε με μήνυμα στο Instagram», μου λέει στο τέλος η Αναστασία, «δεν δέχομαι επισκέψεις, δεν έχω καταφύγιο, μόνο το σπίτι μου», αστειεύεται.
Έτσι λοιπόν, αυτές οι μικρές επιχειρήσεις, που προσφέρουν σε εμάς ό,τι ονειρευόμαστε, αγαπάμε ή απλώς επιθυμούμε, καταφέρνουν να αντέχουν στο χρόνο και να προοδεύουν. Μερικές μάλιστα, συμβάλλουν με προσωπικό κόστος και θυσία στην ευεξία άλλων πλασμάτων, των οποίων η ζωή είναι εξίσου σημαντική με τη δική μας. Το σημαντικότερο που προκύπτει από αυτή τη διαδικασία, και μέσα από τα μάτια των δημιουργών τους, είναι η μετατροπή ενός συστήματος που ευνοεί την άκρατη απληστία και εκμετάλλευση σε ένα σύστημα βασισμένο στις ανθρώπινες σχέσεις και αξίες.
Ευχαριστώ θερμά τη Φωτεινή από το “Fwdejewels” και την Αναστασία από το “buy plants save strays” για την ειλικρινή συζήτηση που είχαν μαζί μου.