Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί όλοι μέσα μας,«είμαι αρκετός;», «είμαι αρκετά όμορφη;», «είμαι αρκετά έξυπνος;», «είμαι αρκετά κοινωνική;». Αυτές οι αμφιβολίες, που ξεκινούν με αυτό τον τρόπο, συχνά αργότερα εξελίσσονται στη συχνή αμφισβήτηση του εαυτού μας και στο σχηματισμό της πεποίθησης ότι δεν είμαι αρκετός. Δεν είμαι αρκετός για αυτή τη δουλειά, δεν είμαι αρκετός για τη σχέση μου, για τους φίλους μου κ.α. Συνήθως, αυτές οι αυτόπεριοριστικές πεποιθήσεις αναπτύσσονται κατά την παιδική ηλικία και αν συνεχίσουμε να τις ενισχύουμε, παγιώνονται κατά την υπόλοιπη ζωή μας, ενώ συχνά αποτελούν αυτό που κρύβεται πίσω από κάθε μορφής εξάρτηση. Αυτή η εσωτερική φωνή, της αυτοαμφισβήτησης και αμφιβολίας που υποβόσκει μέσα μας, επιδρά σε πολλούς τομείς της ζωής μας και επηρεάζει καταλυτικά όχι μόνο τον τρόπο που σκεφτόμαστε αλλά και τον τρόπο που αισθανόμαστε και δρούμε. Μας αποτρέπει από το να διεκδικήσουμε πράγματα, να πάρουμε ρίσκα και να κυνηγήσουμε τους στόχους μας.
Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, τι θα συνέβαινε αν κάθε φορά που αμφιβάλλαμε για τον εαυτό μας και αμφισβητούσαμε τις ικανότητες μας, αν κάθε φορά που νιώθαμε ότι δεν είμαστε αρκετοί, προβάλλαμε αντίσταση σε αυτή την πεποίθηση. Με την ενέργεια αυτή κατορθώνουμε να αλλάξουμε την νοοτροπία μας και τη στάση μας και να μετατρέψουμε αυτή την δυστοπική πεποίθηση σε μία καινούργια, πιο προσοδοφόρα θεώρηση του εαυτού μας. Η δίοδος για την απελευθέρωση από την δίνη της αυτοαμφισβήτησης είναι η συνειδητοποίηση των αυτοπεριοριστικών πεποιθήσεων, όταν αυτές ενεργοποιούνται, και η ενεργή αντίσταση σε αυτές μέσα από τον εφησυχασμό του εαυτού μας ότι αξίζει, ότι είναι αρκετός, ότι μπορεί να τα καταφέρει!
Για να το κατορθώσεις αυτό, πρέπει να γίνεις ο πιο ένθερμος οπαδός σου, ο καλύτερός σου φίλος, ο μεγαλύτερος υποστηρικτής σου ή ακόμα και ο παροτρυντικός γονιός που ίσως ποτέ να μην είχες. Πρέπει να αντιλαμβάνεσαι το πότε υποβαθμίζεις τον εαυτό σου και να σου υπενθυμίζεις ότι αξίζεις, ότι είσαι αρκετός, ώστε να καταγραφεί στον εγκέφαλό σου αυτή η πεποίθηση. Το να γίνεις σύμμαχος του εαυτού σου δεν σημαίνει ότι δεν θα αποτύχεις και ότι δεν θα πέσεις ποτέ, αλλά σημαίνει ότι ακόμα και αν πέσεις, θα σηκωθείς ξανά και ξανά. Γιατί; Γιατί πολύ απλά θα ξέρεις ότι είσαι αρκετά καλός, είσαι αρκετά δυνατός για να τα καταφέρεις, ότι είσαι αρκετός έτσι ακριβώς όπως είσαι! Παρά την κάθε αποτυχία, πτώση ή παραπάτημα σου πρέπει να είσαι πάντα πιστός οπαδός του εαυτού σου και πάντα εκεί για να τον ενθαρρύνεις να συνεχίσει!
Άλλωστε, ίσως το μυστικό για να νιώσεις επαρκής, σίγουρος και αρκετός να μην κρύβεται σε μια υπερβολική, αλαζονική αυτοπεποίθηση, μια στρατηγικά κατασκευασμένη αψεγάδιαστη και κίβδηλη εικόνα τελειότητας που προσπαθούμε να προβάλουμε, αλλά στο να νιώθουμε αρκετά καλοί, αρκετοί για εμάς τους ίδιους με τα αρνητικά και τα θετικά μας στοιχεία. Αυτό που έχει σημασία είναι ο τρόπος που εμείς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και σχετίζεται πολύ λιγότερο με τα εξωτερικά αντικειμενικά κριτήρια. Αν αποδεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι, με τα δυνατά και αδύνατα σημεία μας, αν τον συγχωρήσουμε για τα λάθη και τις ελλείψεις του και αν τον εμπιστευτούμε, τότε μόνο θα νιώσουμε αρκετοί. Τότε μόνο θα κατανοήσουμε ότι κανένα εξωτερικό γεγονός δεν καθορίζει την αυταξία μας. Αν μπορέσουμε να αγκαλιάσουμε την προσωπική μας ιστορία και τις εμπειρίες μας, το από που προερχόμαστε και το που πάμε, τότε μόνο θα καταλάβουμε ότι μόνο εμείς καθορίζουμε την αξία μας και θέτουμε τον ορισμό για το τι σημαίνει «είμαι αρκετός».
Ο στόχος είναι να εστιάζουμε στις δυνάμεις μας, σε αυτά που μας κάνουν μοναδικούς και μας ξεχωρίζουν και όχι σε αυτό το ένα πράγμα που μπορεί να μας λείπει. Πρέπει να απεμπολήσουμε την υπερβολή και τις απέλπιδες προσπάθειες για την κατάκτηση μιας τελειότητας που δεν υφίσταται. Η ουσία κρύβεται στο να κατανοήσουμε ότι η τελειότητα συνιστά μια αγχόνη που μας πιέζει και μας μπλοκάρει και δεν συνιστά ένα ρεαλιστικό σκοπό. Ο πραγματικός σκοπός είναι η εξέλιξη, το να νιώθουμε οι ίδιοι επαρκείς, αρκετοί για τον εαυτό μας και να είμαστε ευχαριστημένοι με την ζωή μας.
Φωτογραφία: Συμεών Μανιάτης (@simos_maniatis)