Η καθημερινή συναναστροφή με ανθρώπους μας φέρνει κοντά σε νέες ιδέες, απόψεις και διαπιστώσεις. Γνωρίζουμε συνεχώς νέα πρόσωπα που κατανοούν τις ανησυχίες μας και μοιράζονται τον ενθουσιασμό μας αλλά και πρόσωπα που μας υποτιμούν και μας αποθαρρύνουν, θεωρώντας τα όνειρα και τους στόχους μας ουτοπικά. Συνεπώς, επιδιώκουμε να περικυκλωνόμαστε από φιλικά άτομα που μας προωθούν και μας υποστηρίζουν, κρατώντας μακριά άτομα που με τον αρνητισμό τους και το φθόνο τους θεωρούμε ότι θα μας βλάψουν. Ωστόσο, ποιος είναι αυτός που μπορεί πραγματικά να σταθεί αρωγός στην προσπάθεια εκπλήρωσης των στόχων μας και ποιος αυτός που θα μας βλάψει; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ ποιος είναι ο καλύτερος σου φίλος και ποιος ο χειρότερος εχθρός σου;
Είμαι απόλυτα σίγουρος, αυτή τη στιγμή σκέφτεσαι πολλά διαφορετικά πρόσωπα που μοιράζεσαι όμορφες στιγμές και πρόσωπα που κρατάς σε απόσταση για να μη σε βλάψουν, προσπαθείς, δηλαδή, να ξεχωρίσεις τους φίλους σου και τους εχθρούς σου. Παραδόξως, όμως, ο καλύτερος σου φίλος και ο χειρότερος εχθρός σου είναι ο εαυτός σου. Κανένας δεν μπορεί να σε ενθαρρύνει ή να σε βλάψει περισσότερο από τον ίδιο σου τον εαυτό. Μια σκέψη του αρκεί για να αρχίσεις να αμφισβητείς τους στόχους σου και τις προσδοκίες σου. Μια σκέψη που ίσως να αναφέρεται σε λάθη και αποτυχίες του παρελθόντος ή σε πεσιμιστικές εικασίες του μέλλοντος. Διαξιφισμοί, λογομαχίες και αντιπαραθέσεις ζωντανεύουν ξανά μπροστά σου πλημμυρίζοντας το μυαλό σου με ερωτήματα.
Οπότε τι κάνεις; Παραδίνεσαι στις αναρίθμητες σκέψεις που έπονται της πρώτης αδυνατώντας να τις παρακολουθήσεις. Χάνεσαι σε ανεκπλήρωτα όνειρα και νοσταλγείς όμορφες στιγμές του παρελθόντος πιστεύοντας ότι δεν θα υπάρξουν παρόμοιες στο μέλλον. Ταλανίζεσαι από ευκαιρίες που δεν άδραξες και από στόχους που εγκατέλειψες. Προκειμένου, λοιπόν, να ανακουφιστείς από το χάος των σκέψεων σου επινοείς δικαιολογίες: «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή», «Είμαι άτυχος…», « Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον» και έπειτα ακολουθούν οι υποσχέσεις. Υπόσχεσαι συνεχώς ότι θα προσπαθήσεις, θα αλλάξεις, θα αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες και οποιοδήποτε εμπόδιο ενεδρεύει στο εγγύς μέλλον. Όμως, παραμένεις συνεχώς κολλημένος στο «θα», επιτρέποντας για πολλοστή φορά τον εαυτό σου να κατακλυστεί με φόβους και ανησυχίες. Εκείνος, ως ο αυστηρός και άσπλαχνος κριτής για άλλη μια φορά αφήνει μπροστά σου να παρελαύνουν οι αδυναμίες σου κατακρεουργώντας ακόμη περισσότερο την αυτοπεποίθηση και την επιθυμία σου για αλλαγή.
Συνεπώς, πως αντιτάσσεσαι σε οποιοδήποτε πρόβλημα αποτελεί τροχοπέδη για την εξέλιξη σου; Πως απελευθερώνεσαι από τις «αλυσίδες» του παρελθόντος που σε κρατούν αιχμάλωτο; Πως ξεπερνάς τον εαυτό σου; Η απάντηση είναι απλή, η αναμέτρηση όμως δύσκολη. Οπλίσου με υπομονή και θάρρος, τόλμα να ονειρευτείς ξανά και να στοχεύσεις στην κορυφή. Επιδίωξε την εκπλήρωση των ονείρων και των στόχων που εγκατέλειψες. Αυτή τη φορά, όμως, αποδέξου τις αρνητικές σκέψεις, τον πόνο και τις απογοητεύσεις που ενδεχομένως να ακολουθήσουν. Αν αποτύχεις, προσπάθησε ξανά μέχρι να τα καταφέρεις, μέχρι οι προσπάθειες σου να τελεσφορήσουν. Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου την δικαιολογία «τουλάχιστον προσπάθησα» προστατεύοντας ξανά το εγώ σου από την ευθύνη υλοποίησης των επιδιώξεων σου.
Τι περιμένεις λοιπόν; Η ιστορία βρίθει από παραδείγματα ανθρώπων που αντιτιθέμενοι στις αντιξοότητες και στις προσπάθειες υπονόμευσής τους, πέτυχαν να ανέβουν τα σκαλοπάτια της δόξας. Έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και στις ικανότητες τους και με οδηγό τους την αυτοπεποίθηση και την αποφασιστικότητά τους αντιμετώπισαν οποιαδήποτε πρόκληση, πραγματοποιώντας στόχους που από πολλούς είχαν χαρακτηριστεί ακατόρθωτοι. Με άλλα λόγια έγιναν σύμμαχοι του εαυτού τους. Κάνε, λοιπόν, τη θεωρία πράξη και τον εαυτό σου φίλο διότι σύμφωνα με τη ρήση του Όσκαρ Ουάιλντ : «το να αγαπήσεις τον εαυτό σου είναι η αρχή ενός έρωτα που θα κρατήσει για πάντα».
Φωτογραφία: Σίμος Μανιάτης, Θεώνη-Γκέσιου