Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φοιτητομάνα!

Θεσσαλλλλονίκη. Με το γράμμα λάμδα να μην είναι το μόνο που κολλάει στον ουρανίσκο για πολλή ώρα, αλλά μαζί με αυτό και οι μπουγάτσες με κρέμα, με τυρί, με κιμά, τα κουλούρια και οι γεύσεις από τα εστιατόρια στα Λαδάδικα και όλη την πόλη.

Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη όμορφη, μία πόλη μαγική, μία πόλη ερωτική. Μία πόλη που παρά τα πολλά αρνητικά της, με κυριότερα την ελλιπή συγκοινωνία και την πληθώρα συντηρητικών απόψεων, μπορεί να σου προσφέρει τα πάντα και να κάνει τα φοιτητικά σου χρόνια -γιατί όχι και τα υπόλοιπα της ζωής σου;- μαγικά και αξέχαστα, γεμάτα νέες γνωριμίες και φιλίες.

Παρόλο που τον τελευταίο καιρό, η κίνηση στους δρόμους είναι ελάχιστη και τα μαγαζιά άδεια, με τους περισσότερους φοιτητές να διαβάζουν για την εξεταστική, άλλους να μην έχουν ακόμη επιστρέψει και άλλους να προσέχουν λιγάκι παραπάνω -δεδομένων των συνθηκών- και να μην βγαίνουν έξω. Ωστόσο, ένα είναι σίγουρο, ότι πίσω από τα κουτάκια-παράθυρα των πολυκατοικιών του Κέντρου, του Φαλήρου, της Άνω και Κάτω Τούμπας, που βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια ή μέσα από τις ιστορίες στο Instagram, κατοικούν άνθρωποι με όρεξη για διασκέδαση, άνθρωποι με όνειρα, με ελπίδα για το μέλλον. Είναι οι αυριανοί επιστήμονες, οι αυριανοί μουσικοί, οι αυριανοί καλλιτέχνες.

Στη Θεσσαλονίκη μπορείς στην κυριολεξία να κάνεις τα πάντα. Δεν της λείπει τίποτα. Οι επιλογές είναι πάρα πολλές, με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να καταλήγεις να μην ξέρεις πού πραγματικά θέλεις να βγεις.

Θέλεις να πας για καφέ; Σε κάθε γωνία της πόλης, από τον Εύοσμο μέχρι την Κρήνη, από τα Δυτικά μέχρι τα Ανατολικά, αλλά και την Άνω Πόλη, σίγουρα θα υπάρχει κάποιο καφέ ή κάποιο συνοικιακό καφενείο για να κάτσεις να διαβάσεις, να συζητήσεις με την παρέα σου ή να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα που καθρεφτίζεται στον Θερμαικό. Μόνο μια συμβουλή. Μην κάνεις το λάθος και απελπιστείς αν δεν βρεις ελεύθερο τραπέζι το Σαββατοκύριακο στην Μητροπόλεως ή στην Νίκης. Σίγουρα αποτελούν τις πιο κορυφαίες επιλογές, αλλά δεν είναι μόνο αυτές. Υπάρχουν πολλές φοιτητικές καφετέριες στην Μελενίκου, την Ροτόντα και την Σβώλου όπου μπορείς να περάσεις εξίσου καλά.

Θέλεις να πας για φαγητό; Από που να αρχίσω και που να τελειώσω; Αμέτρητα εστιατόρια στα Λαδάδικα, ταβέρνες με πλουσιοπάροχα γεύματα στην Περαία, την Καλαμαριά, το Πανόραμα και την Άνω Πόλη. Φοιτητικά ταβερνάκια στο Μπιτ Μπαζάρ. Αγαπημένοι μου δρόμοι, το σταυροδρόμι των Παύλου Μελά και Παλαιών Πατρών Γερμανού. Ή αλλιώς το σταυροδρόμι της γευσιγνωσίας, με την δυνατότητα απόλαυσης του brunch σου από την μία πλευρά με θέα την πίσω όψη της Αγίας Σοφίας, των λουκουμάδων και των κρεπών από την άλλη, του burger σου σε μία άλλη γωνίτσα, έχοντας για παρέα τα φιλαράκια σου. Και εκεί που πας να φύγεις και κατεβαίνεις προς την Τσιμιτσκή, ω να choux, σου τρυπάνε την μύτη τα πολύ ωραία προφιτερόλ.

Ας αφήσουμε τον καφέ και το φαγητό κι ας περάσουμε στη διασκέδαση. Αν και τον τελευταίο καιρό η Θεσσαλονίκη πάει για ύπνο νωρίτερα, δεδομένων των απαγορεύσεων της μουσικής και του ωραρίου στην εστίαση, δεν χαρακτηρίζεται αδίκως ως η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ γιατί…πραγματικά δεν κοιμάται ποτέ. Τα ρακάδικα και τα ρακομελάδικα πέριξ της Ροτόντας και επί της Μανωλάκη Κυριακού είναι γεμάτα από φοιτητές όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Στα μπαράκια και στα club στα Λαδάδικα, στη Βαλαωρίτου, αλλά και στους όμορους δρόμους και στενά γίνεται τις Πέμπτες, τις Παρασκευές και κυρίως τα Σάββατα το αδιαχώρητο, με τη μουσική και το χορό να κρατάνε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Εικόνες που μαρτυρούν ότι παρά τα προβλήματα που ταλανίζουν την πόλη, παρά την αβεβαιότητα για το μέλλον, οι φοιτητές, αλλά μαζί με αυτούς και ο ντόπιοι κάτοικοι της Νύμφης του Θερμαϊκού, συνεχίζουν να διασκεδάζουν και να περνούν καλά, όπως μόνο αυτοί ξέρουν.

Η Θεσσαλονίκη είναι αδιαμφισβήτητα ένα μεγάλο χωριό. Ένα μεγάλο χωριό, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Κι αν χαθείς σε αυτό το μεγάλο χωριό, μην ανησυχείς, είναι το μόνο εύκολο να βρεις ξανά τον προσανατολισμό σου. Απλώς κατεβαίνεις προς τα κάτω, βλέπεις την παραλία και μετά όλα είναι εύκολα.

Όσο ζεις στην Θεσσαλονίκη μπορείς να αισθανθείς ταυτόχρονα τα συναισθήματα της νοσταλγίας και της μελαγχολίας. Νοσταλγία για τις ωραίες στιγμές που έζησες εκεί και δεν γυρνάνε πίσω. Μελαγχολία για το αν καταφέρεις να πετύχεις αυτά που ονειρεύεσαι και να φέρεις εις πέρας τον πραγματικό λόγο που βρίσκεσαι σε αυτή…

Παρόμοια Άρθρα

Osmosis - TEDx AUTH
Περισσότερα
The Cleaningans - TEDx AUTH
Περισσότερα
lets-talk-about-comedy
Περισσότερα