Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν. Αγαπάμε γιατί έτσι νιώθουμε.
Η αγάπη ακούγεται σε όλους μια λέξη κοινή. Μια λέξη απλή. Μια λέξη δεδομένη. Πολλοί από εμάς δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη μικρή έκρηξη ζωής που κρύβει αυτή η λέξη μέσα της. Και αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν έχουν ακούσει ή διαβάσει τον Λέο Μπουσκάλια. Τον άνθρωπο που ήρθε, αγάπησε και έφυγε.
Ο δρ Λέο Μπουσκάλια δίδασκε στο Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστήμιου της Νότιας Καλιφόρνια όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 μια από τις αγαπημένες του φοιτήτριες έδωσε τέλος στη ζωή της. Η αυτοκτονία της κοπέλας είχε τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή του καθηγητή, κάτι που τον ώθησε να αρχίσει δειλά-δειλά να διδάσκει ένα σεμιναριακό μάθημα εκτός πανεπιστημιακού προγράμματος που ο ίδιος ονόμασε «Love 1A». Στην αρχή, οι συνάδερφοί του αντιμετώπισαν την καινοτόμα αυτή πρόταση μαθήματος με σκεπτικισμό, με την τεράστια όμως απήχηση που είχε τελικά το μάθημα στους φοιτητές, σύντομα πείστηκαν. Έτσι, μέσα από τις διαλέξεις έγινε η συγγραφή ενός χειρόγραφου το οποίο μοιραζόταν στους σπουδαστές ως βοηθητικό εγχειρίδιο.
Το κείμενο των παραδόσεων του Μπουσκάλια βρήκε κάποια στιγμή εκδότη, αφήνοντας έκπληκτο τον συγγραφέα του να ανακαλύψει ότι ο τίτλος «Αγάπη» δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ για βιβλίο! Κι έτσι «είχα τώρα τα πνευματικά δικαιώματα της Αγάπης». Μιλάμε φυσικά για το πρώτο του βιβλίο πάνω στο αγαπημένο του θέμα που σύντομα θα γινόταν ανεπανάληπτο μπεστ-σέλερ: η «Αγάπη» κυκλοφόρησε το 1972 και έμεινε στα μπεστ-σέλερ των ΗΠΑ για δύο σχεδόν δεκαετίες!
Ο αγαπημένος μουσάτος συγγραφέας της αυτοβοήθειας και αυτοβελτίωσης μετατράπηκε σταδιακά σε γκουρού της ζωής και της αγάπης, κηρύσσοντας το οικουμενικό μήνυμά του στα πέρατα του πλανήτη. Δίδαξε την αγάπη με τέτοια αποφασιστικότητα και θέρμη που έμοιαζε κυριολεκτικά ασταμάτητος, λες και δεν θα κόπαζε αν δεν αγκάλιαζε πρώτα όλους τους ανθρώπους της Γης. Έδινε ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία της αγκαλιάς αλλά και της στενής ανθρώπινης επαφής. Η αγκαλιά ήταν πλέον το σήμα-κατατεθέν της δουλειάς του!
Σε κάνει να βλέπεις τη ζωή από διαφορετική οπτική γωνία. Όσο απογοητευμένος κι αν νιώθεις, διαβάζοντας τα βιβλία του Μπουσκάλια, αλλάζεις. Θυμάσαι πράγματα που ήξερες αλλά δεν τους έδινες σημασία. Μαθαίνεις πράγματα που δεν ήξερες, για τον εαυτό σου, για τους άλλους, για τον κόσμο γύρω σου.
Ένα βιβλίο τόσο απλά γραμμένο, και τόσο εντυπωσιακό. Ένα βιβλίο σύμβουλος για κάθε περίσταση της ζωής, για κάθε εποχή και για κάθε ηλικία. Σου φτιάχνει τη διάθεση, σε γεμίζει με αποφασιστικότητα, αισιοδοξία, πυγμή, θάρρος. Σε παρακινεί να βρεις τον εαυτό σου, να παλέψεις για αυτά που θες, να διεκδικήσεις τα δικαιώματα που σου ανήκουν, να νιώθεις πάντα ελεύθερος και όχι καταπιεσμένος. Τέλος, σου δίνει δύναμη.
Δύναμη για να δίνεις κάτι από τον εαυτό σου σε οτιδήποτε συμμετέχεις. Δύναμη για να χαμογελάς πιο συχνά. Δύναμη για να μαθαίνεις συνεχώς νέα πράγματα. Δύναμη για να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Δύναμη για να αγαπάς, με ένταση και χωρίς καμία προϋπόθεση.
Ο Μπουσκάλια τέλος, έριξε τις μάσκες. Μίλησε σε βάθος για τα ανθρώπινα συναισθήματα και ύμνησε την αξία τους. «Το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος αλλά η απάθεια. Θα κάνω τα πάντα για να ξυπνήσω τους ανθρώπους από την απάθεια, γιατί είναι χειρότερη και από τον θάνατο. Το μίσος μπορώ να το αντιμετωπίσω, το ίδιο και το θυμό, την απελπισία, μπορώ να αντιμετωπίσω οποιοδήποτε άνθρωπο αισθάνεται κάτι, αλλά το τίποτε δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω.» Μόνο ευγνωμοσύνη μπορεί να αισθάνεται κανείς για την ύπαρξη τέτοιων φωτεινών ανθρώπων. Τα βιβλία του ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να είναι αγαπημένα στο αναγνωστικό κοινό, καθώς ο Μπουσκάλια μίλησε για συναισθήματα, στάσεις ζωής και αξίες που μας απασχολούσαν χτες, μας απασχολούν σήμερα και θα απασχολούν για πάντα!