Είναι για εσένα όλοι οι άνθρωποι ίσοι;

Εδώ και πολλές δεκαετίες, μετά από πολυάριθμους αγώνες, θύματα και μάχες, θα μπορούσε με ασφάλεια κανείς να δηλώσει πως τουλάχιστον η πλειονότητα της ανθρωπότητας δεν θα αμφισβητούσε την ισότητα όλων ανθρώπων, προβάλλοντας ως επιχειρήματα φυλή, θρησκεία, εμφάνιση και σεξουαλικό προσανατολισμό. Δυστυχώς βέβαια ο ρατσισμός εξακολουθεί να είναι βαθιά ριζωμένος στην σύγχρονη κοινωνία -ακόμα και καθώς σιγά σιγά ολοκληρώνουμε την δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα.  Όπως κάθε κοινωνικό φαινόμενο και πρόβλημα, έτσι και ο ρατσισμός μπορεί να μην έχει την απάνθρωπη μορφή που είχε κάποιους αιώνες πριν, εξακολουθεί ωστόσο να δείχνει το σκληρό του προσωπείο καθημερινά με διάφορους τρόπους.  
 
Σε κάθε κοινωνία, ανεξάρτητα από το μέγεθος της, γίνεται κανείς μάρτυρας πολλών εκδηλώσεων του ρατσισμού. Από την αστυνομική βία στις ΗΠΑ και τα τρομοκρατικά χτυπήματα σε ομάδες διαφορετικών ανθρώπων μέχρι την αυθαίρετη και επικίνδυνη διατύπωση πως ο ξένος είναι εγκληματίας, ρατσισμός υπάρχει παντού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το απλό, καθημερινό μας λεωφορείο. Στο μεταφορικό μέσο που άλλοτε η Ρόζα Παρκς ύψωσε το ανάστημα της ενάντια στην υποτιθέμενη «λευκή ανωτερότητα», την σήμερον ημέρα όλοι σφίγγουν λίγο παραπάνω τις τσάντες τους όταν στέκονται δίπλα σε έναν ξένο. Ωστόσο αρκεί αυτό για να θεωρηθεί κανείς ρατσιστής; Καλώς η κακώς το τίμημα του να ζούμε στην εποχή της πληροφορίας είναι ακριβώς η πληροφορία, με τα μηνύματα να περνάνε υποσυνείδητα. Αναγκαστικά λοιπόν, ο μέσος άνθρωπος βομβαρδίζεται από την παιδική του ηλικία από μηνύματα που τον μαθαίνουν να φοβάται.
 
Όλο το δόγμα του ρατσισμού και η στάση του καθενός, δεν βασίζεται σε μία αντανακλαστική κίνηση που ξεκινά από ένα μήνυμα που έλαβε κανείς από τα ΜΜΕ. Μπορεί όμως να συνοψιστεί σε μια πρόταση: «είναι για εσένα όλοι οι άνθρωποι ίσοι;». Προσωπικά θεωρώ τουλάχιστον αδιανόητο πως εν έτει 2019 υπάρχουν πράγματι άτομα που θα απαντούσαν αρνητικά στην παραπάνω ερώτηση, άνθρωποι που θα προχωρούσαν σε διακρίσεις και δυσμενή μεταχείριση άλλων συνανθρώπων τους εξαιτίας της καταγωγής ή του χρώματος της επιδερμίδας τους. Οι αυθεντίες έχουν μιλήσει και η ισότητα αποδεικνύεται έμπρακτα , όχι μόνο σε θεωρητικό αλλά και σε καθαρά επιστημονικό επίπεδο. Οποιοδήποτε επιχείρημα εναντίον της είναι σαθρό και δεν ευσταθεί. Αυτή τη στιγμή ο κόσμος μας βρίσκεται τόσο κοντά, όσο και μακριά, από την ηρεμία και την επίτευξη κάθε μορφής ισότητας μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών ομάδων και κατηγοριών. Οπότε στην παρούσα φάση, ο καθένας μας οφείλει να διερωτηθεί πως μπορεί ο ίδιος να βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.  
 
Κατά τον Μαχάτμα Γκάντι  «εσύ πρέπει να αλλάξεις, αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο». Έτσι λοιπόν κάθε φορά που ένας άνθρωπος υπερασπίζεται έμπρακτα το δίκαιο του συνανθρώπου του, που μαθαίνει να σέβεται και να αγκαλιάζει την διαφορετικότητα, να μη φοβάται τον ξένο αλλά να συμμετέχει σε δράσεις για να τον βοηθήσει, κάθε φορά που ένας γονιός εξηγεί στο παιδί του πως «κάνουμε παρέα με όλα τα παιδάκια και δεν αφήνουμε κανέναν στην άκρη λόγω της καταγωγής του», ο κόσμος μας γίνεται λίγο καλύτερος. Σήμερα γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, μια ημέρα τόσο αναγκαία που δε θα έπρεπε να είναι αναγκαία, γιατί η αγάπη και ο σεβασμός του συνανθρώπου είναι κάτι αυταπόδεικτο.

Παρόμοια Άρθρα

Osmosis - TEDx AUTH
Περισσότερα
The Cleaningans - TEDx AUTH
Περισσότερα
lets-talk-about-comedy
Περισσότερα