Η ομιλία της Γωγώς Δελογιάννη στο TEDxNKUA ήταν το ερέθισμα για να γραφεί το συγκεκριμένο άρθρο. Το βιογραφικό της είναι αρκετά μεγάλο και πολύπλευρο. Σπούδασε Νομική στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, όπου άσκησε το επάγγελμα της για οχτώ χρόνια, αλλά μία μέρα ήρθε η στιγμή που συνειδητοποίησε ότι αυτό που έκανε δεν την γέμιζε και γι’ αυτό αποφάσισε να αναγεννηθεί και να ασχοληθεί με την μαγειρική. Το να αναγεννηθείς και να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο, για την ίδια, σημαίνει να βρεις μέσα σου την σούπερ δύναμη σου. “Ότι δεν γεμίζει την καρδιά σου να φεύγεις” λέει η ίδια, αυτή η φράση κρύβει μέσα της μία μεγάλη αλήθεια.
“Εάν έχεις διαλέξει μία δουλειά που αγαπάς πιθανά δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις μία μέρα σε ολόκληρη τη ζωή σου”, φράση που εξυμνεί τη δύναμη της θέλησης και της αγάπης όταν κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Σχεδόν όλη η ομιλία της είναι βασισμένη σε αυτή τη φράση. Είναι ένα βίωμα το οποίο της έδωσε να δει την ζωή με άλλο μάτι και να αναθεωρήσει πράγματα για την ζωή της. Έτσι μετά από μία πορεία οχτώ χρόνων, σε μία σχολή όπου την “συνάρπαζε” όμως η καθημερινότητα ήταν για πέταγμα, φτάνει στα 25 και συμβαίνει το κάτι που της άλλαξε την ζωή.
Το περιστατικό που της άλλαξε την ζωή ήταν απλά ένα τηλεφώνημα που δέχτηκε ένα βράδυ Κυριακής. Ήταν μία κυρία που της ζητούσε να επέμβει, διότι νόμιζε πως ο άντρας της είχε αθετήσει τους όρους του επικοινωνίας με το παιδί της και πως το απήγαγε. Αυτή είπε συγκεκριμένα πως δεν μπορούσε να κάνει κάτι την δεδομένη στιγμή και είπε στην κυρία να πάρει σε ώρες γραφείου. Αυτό το περίεργο σκηνικό άλλαξε τα πάντα στην ζωή της. Μετά από τρία χρόνια μάθησης και δυο φορές την εβδομάδα ψυχοθεραπείας έφτασε στην αλλαγή, πέταξε από πάνω της τον μίζερο εαυτό της και ξεκίνησε να κάνει αυτό που αγαπάει. Να μαγειρεύει.
Βέβαια, όπως κάθε αναγέννηση έτσι και στην περίπτωση της Γωγούς υπήρξε μία σταδιακή μετάβαση από το ένα στο άλλο. Δεν παύει όμως να θεωρείται αναγέννηση. Άφησε μία στρωμένη δουλειά και άρχισε να κάνει κάτι τελείως διαφορετικό. Για την ίδια το να κάνει την δουλειά που αγαπά σημαίνει να αφιερώνει σχεδόν και τα θεωρητικά της ρεπό για την μαγειρική, όχι με την σημασία του να βγάλω κέρδος αλλά του να διαβάσω , να μάθω και να γνωρίσω καινούργιες γεύσεις.
Όμως, η αναγέννηση αυτή έχει και τις επιπτώσεις της σε καθημερινό επίπεδο. Στοχοθετεί καθημερινά, παίρνει ρίσκα που βγαίνουν ή δεν βγαίνουν όπως σε όλους τους τομείς της ζωής. Όπως και κάθε ρίσκο μπορεί να φέρει κούραση και απογοήτευση, τονίζει ότι τις περισσότερες φορές συμβαίνει αυτό. Ξέρει, όμως, πως αυτό είναι προσωπική επιλογή, η επιλογή που πρέπει να την στηρίξει ολοκληρωτικά. Είναι μία επιλογή που είναι η ζωή της πλέον γι´ αυτό πρέπει να το κάνει καλά.
Αυτή η αλλαγή της δίνει μία σούπερ δύναμη, και μέσα από όλο αυτό τον αέναο κύκλο διεργασιών γνωρίζει ανθρώπους. Τρεις φράσεις που αναφέρει σε σχέση με τους ανθρώπους. “Κάθε μέρα εμπιστεύομαι, επενδύω, σπάω τα μούτρα μου”. Ουσιαστικά, μας δίνει να καταλάβουμε την σημασία της αναγέννησης, της καθημερινής αναγέννησης. Κανείς σε αυτή την ζωή δεν μας εγγυήθηκε πως θα έρθουμε σε αυτή τη ζωή και θα φύγουμε αλώβητοι. Αυτή η σούπερ δύναμη θα μας κάνει να επιβιώσουμε από το χάος της καθημερινότητας.
Κάθε μας επιλογή είναι μία αναγέννηση και μία διαδικασία που επακολουθεί. Η διαδικασία περιλαμβάνει τα στάδια: Δημιουργία, γίνεται αποδεκτή η κατάσταση μέσα μας, επέρχεται η χαρά, η οπτική από διαφορετικό πεδίο και τέλος ο τρόπος ζωής είναι εντελώς διαφορετικός από πριν. Αυτή η επιτυχία ή και μία φαινομενική αποτυχία φέρνουν μία καινούργια μέρα, η οποία μπορεί να γίνει μία καλύτερη μέρα με μία αναγέννηση.
Ο ρόλος της αναγέννησης εντελώς καθοριστικός για την ζωή της, τα πάντα τα συνοψίζει σε μία μόνο φράση “έχουμε μία καρδιά που για κάθε μέρα που εμείς ζούμε αυτή χάνει από μία μέρα. Πρέπει να την κάνουμε να χάνει τις μέρες για τους σωστούς λόγους και με σωστούς τρόπους”. Κάθε μία αναγέννηση να είναι για εμάς μία αρχή για μία εποικοδομητική σειρά αλλεπάλληλων διαδικασιών για εμάς και για τους ανθρώπους γύρω μας. Όλες οι αναγεννήσεις μας να γίνουν οι εναρκτήριες σούπερ δυνάμεις μας.