Πόσες φορές έχεις πιάσει τον εαυτό σου να κάνει όνειρα κατά τη διάρκεια της μέρας; Πόσες είναι οι στιγμές εκείνες που θα ευχόσουν να ήσουν κάπου αλλού, με κάποιον άλλον κ.ο.κ.; Και μόλις επιστρέψεις από το μικρό αυτό διάλλειμα στην πραγματικότητα, ξεφυσάς και συνεχίζεις να διαχειρίζεσαι τα καθημερινά tasks που έχεις να φέρεις εις πέρας. Συνεχίζεις να επιβιώνεις.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να «στριμώχνεις» όνειρα και στόχους μέσα στη ρουτίνα της μέρας σου. Όμως για να μην απογοητεύεσαι, πρέπει να το κάνεις σωστά. Και ναι, υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος. Ή τρόπος που δουλεύει και τρόπος που δε δουλεύει για να το θέσω καλύτερα.
Αυτό που εγώ προσπαθώ να κάνω στους μεγάλους στόχους που βάζω είναι να κάνω ένα breakdown, μια διάσπαση του ενός σε μικρότερα κομμάτια. Και έτσι κάθε τι που καταφέρνω να διαγράφω μου δίνει κουράγιο και άλλη δυναμική για να συνεχίσω μέχρι την επίτευξη του τελικού μου στόχου. Στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να μην έφτανα ποτέ σε αυτόν γιατί θα μου φαινόταν γολγοθάς η διαδρομή μέχρι εκείνον.
Αν το δούμε και από μια πιο «στρατηγική» πλευρά μπορούμε να προτεραιοποιούμε τους στόχους και τις επιθυμίες μας ώστε να κατανοούμε τι τελικά όντως θέλαμε και τι απλά νομίζαμε ότι θέλαμε αλλά όπως όλα δείχνουν και να μη γίνει δε θα μας επηρεάσει τελικά. Σε αυτό μπορεί να μας βοηθήσει το εργαλείο του Eisenhower.
To EisenHower Matrix είναι ένα εργαλείο προτεραιοποίησης των εργασιών που καλούμαστε να διαχειριστούμε. Από απλά καθημερινά tasks μέχρι τα όνειρα και τις επιθυμίες που καταγράφουμε στη bucket list μας. Χωρίζοντας τις εργασίες μας ανάλογα τη σημαντικότητα τους σε σημαντικές και μη σημαντικές και την ανάγκη να εκτελεστούν άμεσα σε επείγουσες και μη, το εργαλείο αυτό αν το βάλετε στη καθημερινότητα σας, θα συνειδητοποιήσετε τι πραγματικά έχει αξία και τι απλά σέρνετε μαζί σας στο πέρας των χρόνων.
Σκεπτόμενοι όλα τα παραπάνω και αφήνοντας πίσω ο,τι μας επιβραδύνει από το να τρέξουμε προς το όνειρο μας, ας υποσχεθούμε στο εαυτό μας πως στο τέλος αυτής της χρονιάς θα τον έχουμε βοηθήσει να νιώσει πιο ολοκληρωμένος. Μαζί με την αναβλητικότητα ας αφήσουμε κι όλα εκείνα που κατά βάθος δεν μας κάνουν να αισθανόμαστε εμείς, δεν μας εκφράζουν και ας στραφούμε σε εκείνα που κάνοντας τα ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας. Κι αν η bucket list δεν ολοκληρωθεί δε πειράζει, εξάλλου το κυνήγι κάποιου στόχου ή ενός ονείρου είναι αυτό που μας ωθεί να σηκωθούμε κάθε πρωί από το κρεβάτι μας.
Καλή χρονιά!
