Στις 20 Φεβρουαρίου το Ypsilon φόρεσε τα γιορτινά του και υποδέχτηκε την οικογένεια του TEDxAUTH για να γιορτάσουμε όλοι μαζί το πρώτο μας pre-event με θέμα “Evolve”. Evolve που σημαίνει εξέλιξη. Γιατί για εμάς η εξέλιξη αφορά τόσο την ανάπτυξη της ομάδας μας όσο πλησιάζει το δεύτερο event του TEDxAUTH, όσο και την εξέλιξη της κοινωνίας και των ανθρώπων.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η βραδιά συνοδεύτηκε από δύο εξαιρετικές και διαφορετικές ομιλίες. Η πρώτη ομιλήτρια μας, η κ. Βασιλική Σταμάτη, ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια, μας μίλησε για την συμμετοχή σε ομάδες και το πώς να περάσουμε από την επιβίωση στην συν-εξέλιξη. Ο δεύτερος ομιλητής μας, ο Πυθαγόρας Κ. Ελευθεριάδης, φιλόλογος, bookstagrammer και συγγραφέας, μας μίλησε για την έννοια του bookstagram (δηλαδή της προβολής βιβλίων μέσω του instagram) καθώς και το πώς κατάφερε να εξελιχθεί ο ίδιος μέσα από το βιβλίο και μέσω του λογαριασμού του.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με χορό, συζητήσεις, χαμόγελα και πάνω απ’ όλα καλή διάθεση. Το πρώτο pre-event του TEDxAUTH στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία και θέλουμε να ευχαριστήσουμε, ακόμα μια φορά, όλους εσάς που μας στηρίζετε καθημερινά.
Παρακάτω ακολουθούν τρεις διαφορετικές οπτικές από τους εθελοντές μας για εκείνη τη βραδιά.
Αθανάσιος Τατάρογλου: Όταν στο πρώτο ραντεβού βλέπεις προοπτική τότε σίγουρα ξέρεις ότι η συνέχεια θα είναι υπέροχη. Ξέρω που πήγε το μυαλό σας, σε αυτά τα ραντεβού που είσαι γεμάτος άγχος πριν πας, έχοντας στο μυαλό σου επιρροές από τις συμβουλές των φίλων σου. Που εύχεσαι να είναι βιώσιμα και να έχουν εξέλιξη, γιατί έχεις φάει κόλλημα με το πρόσωπο. Κι αν καταλήξεις να κάνεις το «εγώ κι εσύ», «εμείς» και δημιουργηθεί το ζεύγμα, τότε γυρίζεις σπίτι γεμάτος με συναισθήματα ανυπομονώντας για τις εμπειρίες που έρχονται. Κάπως έτσι ένιωσα και εγώ στο πρώτο μου ραντεβού με το TEDxAUTH και τους ανθρώπους του. Είδα την προοπτική στα χαμόγελα των εθελοντών και στη θέληση τους να δημιουργήσουν στιγμές που θα γίνουν οι καλύτερες αναμνήσεις.
Έλενα Ιωαννίδου: Μπήκα καθυστερημένη στο χώρο και ενώ η εκδήλωση είχε ήδη αρχίσει. Αυτό μου επέτρεψε να βιώσω καλύτερα τον παλμό των παρευρισκόμενων και το ρυθμό του πάρτι, καθώς απέφυγα τις πρώτες αμήχανες στιγμές και μπήκα κατευθείαν στην κορύφωση της βραδιάς. Αμέσως ένιωσα το κλίμα παρέας που επικρατούσε και είδα την ικανοποίηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των οργανωτών της, καθώς και το κέφι στα πρόσωπα των υπολοίπων. Γνωστοί και φίλοι που συζητούσαν, αλλά και άτομα που μόλις είχαν γνωριστεί συμπλήρωναν την εικόνα της βραδιάς. Ο συνδυασμός πάρτι και ποιοτικών ομιλιών φαίνεται πως λειτούργησε άψογα και χάρισε σε όλους όσους παρευρέθηκαν μια σειρά χαρούμενων αναμνήσεων και μια ζεστή αίσθηση ομάδας. Κρίνοντας από το πρωτότυπο pre- event μάλλον το κύριο event έχει προοπτικές για να γίνει κάτι πολύ σπουδαίο.
Παναγιώτα Ξενιτίδου: Αυτό που αποτυπώθηκε στο μυαλό και στην μνήμη μου από την βραδιά του pre-event είναι ένα σκοτεινό δωμάτιο με έντονους κόκκινους χρωματισμούς και γεμάτο κόσμο. Και αυτό αποτελεί μια υπέροχη ανάμνηση με πολλούς συμβολισμούς. Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει το πάθος και απλά κοιτώντας τα μάτια όλων των παρευρισκομένων έβλεπες την αγάπη για την ζωή και τον ενθουσιασμό για να ακούσουν ή να πουν κάτι ενδιαφέρον, αστείο, πρωτότυπο και γενικά ουσιώδες. ‘Οσο για το πλήθος μέσα στο μαγαζί, πριν από το event ήταν μια σκέψη που με γέμιζε τρόμο ως αθεράπευτα αντικοινωνικό άτομο. Παρόλα αυτά, γνώρισα ευγενικούς, χαμογελαστούς ανθρώπους που νοιάζονται να ακούσουν τι έχεις να πεις και χαίρονται να μοιράζονται εμπειρίες και αισθήματα. Εκείνο το βράδυ, λοιπόν, πέρα από την όμορφη ανάμνηση μιας χαρούμενης και διασκεδαστικής εξόδου, μου έδωσε και το μάθημα ότι αντί να ανησυχώ για το τι θα πω και πώς θα ακουστεί αυτό στα αυτιά κάποιου αγνώστου, θα πρέπει να αλλάξω (προ)οπτική και να εξελιχθώ και να βοηθήσω και άλλους να εξελιχθούν μέσα από την γνωριμία και την συζήτηση μαζί τους. Η μεγαλύτερη δυσκολία έγκειται στο να πεις το “γεια”, καθώς τα υπόλοιπα έρχονται πολύ πιο εύκολα και φυσικά.